Västgötaspets

Korte geschiedenis

De Västgötaspets is een oud Zweeds ras, reeds bekend uit de tijd van de Vikingen. Ze komen uit de vlakke gebieden van Skåne en Västergötland. Eeuwenlang in gebruik als boerenhofhond, waker en verdelger van klein ongedierte, en drijver van koeien. In de vorige eeuw werden ze steeds zeldzamer. Het leven op het platteland veranderde snel en gebruikshonden werden steeds minder noodzakelijk. Rond 1940 was het ras nagenoeg uitgestorven. Enkele liefhebbers namen het op zich dit ras te redden van de ondergang. Hun inspanningen zijn vandaag de dag nog merkbaar. Het ras is geheel gered van de ondergang.

Ras

Kortbenig en krachtig hondje met een attente en waakzame expressie. Staart mag kort of lang zijn, of alles daar tussen in.

Ze hebben een stevige, middelmatig lange en vlak aanliggende bovenvacht met zachte ondervacht. Haar iets langer op nek, borst en achterkant van de achterbenen. Kleur grijs, bruingrijs, geelgrijs en roodgrijs met lichtere schakering op snuit, keel, borst, buik en voeten, maar vooral op de schouders ("harnas"). Ietsje wit toegestaan als bles en in de nek.

De schofthoogte van de Västgötaspets ligt tussen de 30 cm en 35 cm. Het gewicht varieert van 10 kg tot 15 kg.

Karakter

Waaks en onverschrokken, niet agressief. Heeft meer een herdershondenaard dan het typische Spits-karakter: hij mist het eigenwijze, blijft graag in de buurt van zijn mensen (of kudde) en houdt ervan te leren. Onvermoeibaar, wil actief bezig kunnen zijn. Houdt van het gezinsleven en is geduldig in de omgang met kinderen.

Gezondheid

Västgötaspetsen vormen een gezond ras. Erfelijke aandoeningen komen nauwelijks voor. Er wordt gescreend op erfelijke oogafwijkingen (ECVO) en HD. Bij de spets komt een specifieke mutatie van PRA voor, met een DNA test is vast te stellen of een hond deze mutatie heeft. Deze test geeft géén uitsluitsel over alle andere vormen van PRA.CVO-oogonderzoek.